«Στα κάγκελα», εξωθείται η ελληνική φαρμακοβιομηχανία, από τις πιέσεις της τρόικας σε ένα νέο σύστημα τιμολόγησης, που απειλεί να «πετάξει» από την ελληνική αγορά όλα τα οικονομικά φάρμακα τα οποία θα υποκατασταθούν από τα ακριβότερα εισαγόμενα, με ότι κινδύνους αυτό μπορεί να σημαίνει, τόσο για τα ασφαλιστικά ταμεία, όσο και την εγχώρια εθνική μας βιομηχανία, αφού η περαιτέρω μείωση της τιμής τους, θα καταστήσει ασύμφορη την παραγωγή τους στη χώρα μας.
Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ελληνικής Φαρμακοβιομηχανίας κος Θεόδωρος Τρύφων σε συνεντεύξεις του, έκανε λόγο για ένα «νέο επεισόδιο παραλογισμού» στο χώρο της υγείας, αλλά και για μονομερή παρέμβαση της τρόικας υπογραμμίζοντας, ότι «από όλα τα φλέγοντα θέματα που άπτονται της φαρμακευτικής δαπάνης , ετέθη μόνο το ζήτημα της μείωσης στις τιμές των οικονομικών φαρμάκων»
«Πρόθεση των θεσμών, είναι πρόσθεσε ο κος Τρύφων, να διαλύσουν έναν από τους τελευταίους πυλώνες ανάπτυξης στη χώρα μας, αποκλείοντας ταυτόχρονα την κυκλοφορία των οικονομικών και αξιόπιστων ελληνικών φαρμάκων από την εγχώρια αγορά. Πόσο μάλλον, όταν οι εξαιρετικά χαμηλές τιμές που δύναται να προσφέρουν, όχι απλά δεν δημιουργούν κόστος για τα Ταμεία, αλλά συμβάλλουν στη δημιουργία ουσιαστικών εξοικονομήσεων».
Κι όλα αυτά, σημείωσε, τη στιγμή που όλα τα ευρωπαϊκά Ταμεία ασχολούνται με τον έλεγχο της συνταγογράφησης, την εφαρμογή των θεραπευτικών πρωτοκόλλων και αξιολόγηση των νέων ακριβών θεραπειών, ώστε να εισέρχονται στο σύστημα σε χαμηλές τιμές. Σήμερα, τα ελληνικά φάρμακα – γενόσημα χορηγούνται με μια έκπτωση 70% από την αρχική τιμή. Αυτή είναι μια έκπτωση ρεκόρ, που δεν έχει δοθεί ποτέ άλλοτε, και παρ’ όλα αυτά ήρθαν χθες μονομερώς και υπήρξαν περαιτέρω απαιτήσεις για μειώσεις μόνο στα ελληνικά φάρμακα. Αυτό είναι απίστευτο, διότι υπάρχει ένα κλειστός προϋπολογισμός στα 2 δις, δεν χρειάζεται ισοδύναμα και οποιαδήποτε υπέρβαση της δαπάνης κατανέμονταν ισότιμα μεταξύ των εταιρειών, εισαγομένων και παραγομένων. Αντί λοιπόν να τεθούν αυτά τα θέματα, έρχονται ξαφνικά οι θεσμοί και λένε, το ελληνικό φάρμακο που κοστίζει 7 ευρώ να μειωθεί και να πάει στα 2 ευρώ, ενώ το εισαγόμενο να παραμείνει 30 ευρώ.»
Ερωτώμενος αναφορικά με τα κίνητρα, που υποκινούν τις συγκεκριμένες μονομερείς μεθοδεύσεις, ανέφερε «Είναι ξεκάθαρο, στις Βρυξέλες υπάρχουν πάρα πολλά σώματα, τα οποία προσπαθούν με επιχειρήματα να κατευθύνουν την πολιτική προς τις δικές τους επιδιώξεις. Το διεθνές λόμπι πιέζει προς τον τρόπο που ευνοεί τις μεγάλες πολυεθνικές. Έχουν πάρα πολλά μέσα στη διάθεσή τους. Δεν είναι τυχαίο αυτή τη στιγμή, ότι οι μεγάλες πολυεθνικές ελέγχουν ένα πολύ μεγάλο μέρος της παγκόσμιας φαρμακευτικής βιομηχανίας, κάνουν φυσικά έρευνα και καινοτομία και παράγουν φάρμακα και συμβάλλουν.»
Ο κ. Τρύφων επισήμανε την ανάγκη ενός ισότιμου συστήματος κατανομής της δαπάνης μεταξύ ελληνικών και ξένων φαρμακοβιομηχανιών, το οποίο να βασίζεται στα διαρθρωτικά μέτρα, όπως συμβαίνει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, ενώ σημείωσε «Η Ελληνική Φαρμακοβιομηχανία ζητάει να μη συμπεριληφθεί στο πολυνομοσχέδιο το μοναδικό προαπαιτούμενο για μειώσεις στις τιμές των οικονομικών ελληνικών φαρμάκων. Η θέση μας ως ΠΕΦ είναι να έρθει το θέμα στη Βουλή κι όλα τα κόμματα να πάρουν θέση, ώστε μέσα σε 2 μήνες να κάνουμε μια συγκεκριμένη πρόταση στους θεσμούς. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία προβλέπει άλλωστε η κάθε χώρα να μπορεί να ορίζει η ίδια τον τρόπο, με τον οποίο θα κατανείμει τη φαρμακευτική της δαπάνη, ακόμα κι όταν πρέπει να κινηθεί εντός κλειστού προϋπολογισμού. Διότι, εάν τα 2 δις, ποσό εκ των πραγμάτων χαμηλό, δεν παράξουν εγχώρια προστιθέμενη αξία, σε λίγο δεν θα μείνει τίποτα σε αυτό τον τόπο».
