Γράφουν: η κα Παρασκευή Κουφοπούλου, τ. Πρόεδρος Δ.Σ. Κ.Ε.Κ.Υ.Κ.Α.ΜΕΑ. Κυκλάδων, BSc. Κοινωνικής Πολιτικής, MSc. Κράτος & Δημόσια Πολιτική (Διοικητικής Επιστήμης), ο κ. Δημήτριος Αντώνογλου, M.B.A. St., MSc., Οικονομολόγος Υγείας και ο κ. Αθανάσιος Βοζίκης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης, Πανεπιστήμιο Πειραιώς
Στη σύγχρονη εποχή, οι πρακτικές της δημόσιας υγείας δεν περιορίζονται στα μέτρα εξυγίανσης και υγειονομικής προστασίας, αλλά επιχειρούν τον έλεγχο και τη διαχείριση των μειζόνων παραγόντων κινδύνου για την υγεία. Η οργάνωση και η υλοποίηση των προγραμμάτων που προβλέπει η δημόσια υγεία μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των παρεχομένων υπηρεσιών και της οικονομικής αποδοτικότητας του συστήματος. Αυτόν ακριβώς το ρόλο καλούνται να διαδραματίσουν οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.), δηλ. οι Δήμοι και οι Περιφέρειες, των οποίων οι αρμοδιότητες διευρύνονται μετά το Ν. 3852/2010, καθώς και με τις πρόσφατες προτάσεις για την αναβάθμιση και αναμόρφωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Π.Φ.Υ.).
Υπό το πρίσμα αυτό, ιδιαίτερη αξία αποκτά η ανάδειξη, τόσο των προβλημάτων, όσο και των πολιτικών που συνδέονται με τη δημόσια υγεία, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τον (δυνητικό) ρόλο του τοπικού, στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των αντίστοιχων δράσεων. Μέσα από την καθημερινή πρακτική σημαίνων κρίνεται ο τρόπος παροχής των υπηρεσιών υγείας από τους φορείς της Τ.Α. στην Ελλάδα, ειδικά μετά την εφαρμογή του Νόμου Καλλικράτη, οπότε και άλλαξαν άρδην και οι δομές δημόσιας διοίκησης (απί 5 σε 3) και κατ’ επέκταση η παροχή υπηρεσιών υγείας από τους Ο.Τ.Α. Όπως επίσης, εξετάζεται περισσότερο η Π.Φ.Υ. μετά την υποβολή προτάσεων αυτής στο Υπουργείο Υγείας.
Οι φορείς της Τ.Α. που παρέχουν υπηρεσίες δημόσιας υγείας είναι επιφορτισμένες με ένα δύσκολο αλλά και σπουδαίο έργο συνάμα, την πρόληψη αλλά και την προαγωγή της υγείας του πληθυσμού, ανά την Ελλάδα προσαρμοζόμενες στις απαιτήσεις και τα δεδομένα της εποχής υπό το πρίσμα των μνημονιακών μας δεσμεύσεων. Αν και πρακτικά, παρατηρείται μια μεταστροφή του τρόπου άσκησης υγειονομικής πολιτικής και κατανομής των υγειονομικών δαπανών θα πρέπει να δίνεται πάντα έμφαση στην ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών. Δεδομένου αυτού, σημείο – κλειδί για την παροχή υπηρεσιών υγείας από την Τ.Α. είναι η ενίσχυση των ιδιαίτερων σχέσεων της α’θμιας με την β’θμια και την γ’θμια περίθαλψη, ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας (όπου κρίνεται απαραίτητο), ανάπτυξη προσωπικών υπηρεσιών υγείας για την διασφάλιση αξιόπιστων αποτελεσμάτων, καθώς και θεσμική θωράκιση της παροχής υπηρεσιών Π.Φ.Υ. με ταυτόχρονη ελαχιστοποίηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών.
Παράλληλα, προτείνουμε τη δημιουργία Εθνικού Συντονιστικού Οργάνου για την παροχή Π.Φ.Υ., μεταφορά αρμοδιοτήτων της Γ.Γ. Πρόνοιας από το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας και κάποιων από το Υπουργείο Εσωτερικών καθώς και η υποστηρικτική δράση των Μ.Κ.Ο. ώστε να εδραιώνεται ένα ολοκληρωμένο σύστημα παροχής υπηρεσιών υγείας (και πρόνοιας) από τους Ο.Τ.Α. Βέβαια, πρώτα απ’ όλα πρέπει να ενισχυθούν οι Ο.Τ.Α. με οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους για την παροχή υγειονομικών υπηρεσιών. Σε διαφορετική περίπτωση υποβαθμίζεται ο ρόλος τους στο συγκεκριμένο τομέα και στην (τοπική) κοινωνία κατ’ επέκτασιν με ταυτόχρονη υποβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών.
Μπορείτε να δείτε το σχετικό πόστερ εδώ.
