Τρεις στους τέσσερις πρόσφυγες χρήζουν ψυχιατρικής φροντίδας

10-10-2017

Έκθεση κόλαφος για την ψυχική υγεία των προσφύγων στα ελληνικά νησιά έδωσαν στη δημοσιότητα οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα». Στην έκθεση μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι 110 ασθενείς στη Λέσβο παραπέμφθηκαν στην κλινική της οργάνωσης από τις αρχές Ιουλίου έως τις 21 Αυγούστου 2017, αριθμός αυξημένος κατά 50% συγκριτικά με την περίοδο Απριλίου- Ιουνίου 2017.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, από τον Ιούλιο και έπειτα κάθε εβδομάδα παρουσιάζονται στην κλινική κατά μέσο όρο έξι με επτά άνθρωποι, οι οποίοι χρειάζονται επείγουσα φροντίδα για απόπειρες αυτοκτονίας, αυτοτραυματισμούς, ψυχωτικά επεισόδια και άλλα επείγοντα περιστατικά.

Επιπλέον, το ποσοστό των ασθενών στη Λέσβο με προβλήματα ψυχικής υγείας που πρέπει να παραπεμφθούν σε ψυχίατρο αυξήθηκε από το ένα τρίτο των νέων ασθενών στα τέλη του 2016 και τις αρχές του 2017 στα τρία τέταρτα των νέων ασθενών ψυχικής υγείας τον Αύγουστο του 2017.

Σύμφωνα με την έκθεση, στα τέλη του 2016 και το πρώτο εξάμηνο του 2017, τα τρία κύρια συμπτώματα των ασθενών ψυχικής υγείας στη Λέσβο ήταν κατάθλιψη, άγχος και διαταραχή μετατραυματικού στρες. Ωστόσο, τον Αύγουστο 2017 τα ψυχωτικά συμπτώματα αντιπροσώπευαν το ένα τέταρτο των συμπτωμάτων των ασθενών, το οποίο, όπως επισημαίνεται, πιθανόν οφείλεται στην έλλειψη πρόσβασης σε φροντίδα σε πρώιμο στάδιο, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να αναπτύσσουν σοβαρότερα συμπτώματα.

Οι κακές συνθήκες διαβίωσης, η αμέλεια και η βία, είναι, σύμφωνα με την οργάνωση, σε μεγάλο βαθμό τα αίτια της επιδείνωσης της ψυχικής υγείας. Μάλιστα οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα υποστηρίζουν ότι η κλίμακα των αναγκών για φροντίδα ψυχικής υγείας και η σοβαρότητα της κατάστασης των ασθενών υπερβαίνουν τις δυνατότητες των υπηρεσιών ψυχικής υγείας στα νησιά.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι ασθενείς στα νησιά μπορεί να περιμένουν τρεις έως έξι μήνες για ραντεβού με τον ψυχίατρο. Εκφράζουν δε την ανησυχία τους ότι η επιδείνωση αυτή θα συνεχιστεί, καθώς εξακολουθούν να φτάνουν εξαιρετικά ευάλωτοι άνθρωποι από τη Συρία και το Ιράκ, αλλά και λόγω των σοβαρών ελλείψεων στον εντοπισμό των ευάλωτων ανθρώπων και την παροχή ιατρικής, νομικής και άλλης υποστήριξης.