Ο Τζορτζ Χίτσινγκς (18 Απριλίου 1905 – 27 Φεβρουαρίου 1998) ήταν Αμερικανός γιατρός που μοιράστηκε το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής το 1988 με τους Sir James Black και Gertrude Elion «για τις ανακαλύψεις τους σε σημαντικές αρχές για τη θεραπεία των ναρκωτικών». Ο Χίτσινγκς ειδικά, για την εργασία του στη χημειοθεραπεία.
Μετά το διδακτορικό του, εργάστηκε στο Harvard και στο Case Western Reserve University. Το 1942, πήγε να εργαστεί για τα Ερευνητικά Εργαστήρια Wellcome στο Tuckahoe, όπου άρχισε να εργάζεται με τη Gertrude Elion το 1944. Η ομάδα του εργάστηκε για να περιλάβει 2,6-διαμινοπουρίνη (μια ένωση για τη θεραπεία της λευχαιμίας) και p-chlorophenoxy-2. 4-διαμινοπυριμιδίνη (ανταγωνιστής φυλλικού οξέος). Σύμφωνα με την αυτοβιογραφία του με το Νόμπελ,
Η γραμμή έρευνας που είχαμε ξεκινήσει στη δεκαετία του 1940 έδωσε νέες φαρμακευτικές θεραπείες για την ελονοσία (πυριμεθαμίνη), τη λευχαιμία (6-μερκαπτοπουρίνη και θειογουανίνη), την ουρική αρθρίτιδα (αλλοπουρινόλη), τη μεταμόσχευση οργάνων (αζαθειοπρίνη) και τις βακτηριακές λοιμώξεις (συν-τριμοξαζόλη ( trimethoprimA).Η νέα γνώση που συνεισέφεραν οι μελέτες μας έδειξε τον δρόμο για έρευνες που οδήγησαν σε σημαντικά αντιιικά φάρμακα για λοιμώξεις από έρπη (ακυκλοβίρη) και AIDS (ζιδοβουδίνη).
