Ο George Hoyt Whipple (28 Αυγούστου 1878 – 1 Φεβρουαρίου 1976) ήταν Αμερικανός γιατρός, παθολόγος, ερευνητής και εκπαιδευτικός, διευθυντής της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ. Ο Whipple μοιράστηκε το Νόμπελ Ιατρικής το 1934 με τους George Richards Minot και William Parry Murphy για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τη θεραπεία του ήπατος σε περιπτώσεις αναιμίας.
Ο Whipple γεννήθηκε στο Ashland του New Hampshire. Ο πατέρας του Ashley Cooper Whipple ήταν γιατρός, όπως και παππούς του. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Yale και αποφοίτησε με πολλές διακρίσεις το 1900. Εργάστηκε στη Στρατιωτική Σχολή στο Ossining, στη Νέα Υόρκη, διδάσκοντας μαθηματικά και επιστήμες, και το 1901, ξεκίνησε στην ιατρική σχολή Johns Hopkins. Πήρε το πτυχίο του M.D. το 1905 και εντάχθηκε στο τμήμα παθολογίας στο Johns Hopkins School of Medicine ως βοηθός στην παθολογία. Ανέβηκε τις βαθμίδες μέχρι αυτή του Αναπληρωτή Καθηγητή στην Παθολογία μέχρι που έφυγε το 1914 για να ταξιδέψει και να πάρει εμπειρίες. Έμεινε για ένα χρόνο στον Παναμά (για τις τροπικές ασθένειες) και ταξίδεψε στην Ευρώπη (στα εργαστήρια Krehl και Morawitz στη Χαϊδελβέργη, όπου έμαθε για την αναιμία στα κουνέλια) και στη Βιέννη για να μελετήσει τη ροή του αίματος στην ηπατική πυλαία φλέβα και τις επιπτώσεις της στις ηπατικές λειτουργίες.
Διορίστηκε Καθηγητής Ερευνητικής Ιατρικής και Διευθυντής του Ιδρύματος Ιατρικής Έρευνας Hooper στην ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια του Σαν Φρανσίσκο, στην οποία έγινε κοσμήτορας το 1920 και το 1921. Τότε δέχτηκε μια δελεαστική πρόταση και συμφώνησε να γίνει Καθηγητής, Πρόεδρος του τμήματος Παθολογίας, και ο ιδρυτικός Κοσμήτορας της ανερχόμενης ιατρικής σχολής του Ρότσεστερ (URMC).
Ο Whipple βρήκε αυτή την προσφορά ελκυστική επειδή θα μπορούσε να χτίσει μια ιατρική σχολή από την αρχή και θα εκπλήρωνε το πάθος του να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που ενθάρρυνε μια ανταλλαγή μεταξύ κλινικών και προκλινικών κλάδων. Το όραμά του για το σχολείο περιελάβανε τη στέγαση της ιατρικής σχολής και του νοσοκομείου στον ίδιο χώρο για να διευκολυνθεί αυτή η ανταλλαγή, κάτι το οποίο έκανε και οι πρώτοι μαθητές μπήκαν στο URMC το 1925.
Πέρα από το Νόμπελ Ιατρικής το 1934, ο Whipple είχε πολλές διακρίσεις. Έλαβε επίτιμο τίτλο διδάκτορα από πολλά αμερικανικά και διεθνή Πανεπιστήμια, συμπεριλαμβανομένων των Πανεπιστημίων της Αθήνας και της Γλασκώβης. Το 1930, μαζί με τον Minot, έλαβε το Popular Science Monthly Gold Medal and Annual Award και το 1934, του απονεμήθηκε το χρυσό μετάλλιο William Wood Gerhard της Παθολογικής Εταιρείας της Φιλαδέλφειας.
