Ξανθός: Απαραίτητη η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου των κρατών-μελών με τις φαρμακοβιομηχανίες

18-06-2017

Χαιρετίζοντας την προσπάθεια της Προεδρίας της Μάλτας, στο Συμβούλιο των Υπουργών Υγείας στο Λουξεμβούργο, για την προώθηση της συνεργασίας των κρατών μελών στο τομέα  των φαρμάκων και των Ευρωπαϊκών Δικτύων Αναφοράς,  ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός υπογράμμισε ότι το στοίχημα της πρόσβασης των πολιτών στα αναγκαία φάρμακα και της βιωσιμότητας των Συστημάτων Υγείας, δε μπορεί να κερδηθεί, χωρίς ευρύτερες αλλαγές στο ευρωπαϊκό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία της αγοράς φαρμάκου και τη σχέση της φαρμακοβιομηχανίας με τα κράτη –μέλη.

Όλοι αναγνωρίζουμε πλέον ότι  το σημερινό σύστημα δεν είναι βιώσιμο. Η φαρμακευτική δαπάνη διαρκώς αυξάνεται, τα μεμονωμένα κράτη αδυνατούν να καλύψουν το κόστος και οι πολίτες δυσκολεύονται να έχουν πρόσβαση σε νέα αποτελεσματικά  φάρμακα εξ’ άιτίας των υψηλών τιμών τους, ο κίνδυνος απόσυρσης φθηνών και αποτελεσματικών φαρμάκων ή μη διαθεσιμότητας καινοτόμων φαρμάκων σε εθνικές αγορές λόγω επιχειρηματικών στρατηγικών των εταρειών, είναι υπαρκτός.”

Ο κος Ξανθός τόνισε ότι η καθολική και ισότιμη πρόσβαση στο φάρμακο προϋποθέτει αλλαγή πλαισίου με τις φαρμακοβιομηχανίες με περισσότερη διαφάνεια στην έρευνα και τα κόστη της, αύξηση της προσβασιμότητας στα ερευνητικά δεδομένα, διαφανές και αξιόπιστο σύστημα τιμολόγησης και αποζημίωσης, θεσμικό διάλογο ανάμεσα στα κράτη-μέλη της ΕΕ και τη φαρμακοβιομηχανία, υποχώρηση των εμπορικών δικαιωμάτων προς όφελος του δικαιώματος πρόσβασης των πολιτών σε ποιοτικές και ασφαλείς θεραπείες.

 “Η Υγεία και η κοινωνική προστασία, ως καθολικό δικαίωμα και όχι ως συνάρτηση της εργασίας και της ασφάλισης και η διασφάλιση ενός εγγυημένου επιπέδου διαβίωσης και κοινωνικής πρόνοιας, είναι κρίσιμοι  δείκτες δίκαιης ανάπτυξης και ευημερίας  που μπορούν να συνεισφέρουν στην κοινωνική και πολιτική συνοχή της Ευρώπης.” 

Αν πραγματικά επιδιώκουμε την επανεκκίνηση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος με έμφαση στα κοινωνικά δικαιώματα, συμπλήρωσε ο υπουργός, θα πρέπει να δώσουμε βάρος  όχι μόνο στην αξιολόγηση της πορείας των δημοσιονομικών μεγεθών των κρατών – μελών, αλλά επίσης και στους δείκτες κοινωνικής  αλληλεγγύης και δικαιοσύνης, στην κοινή μεθοδολογία  αποτίμησης των δράσεων που συμπεριλαμβάνονται στον   ευρωπαϊκό κοινωνικό  πυλώνα.