Ο Ζερόμ Λεζέν (13 Ιουνίου 1926 – 3 Απριλίου 1994) ήταν Γάλλος παιδίατρος και γενετιστής, γνωστός για την ανακάλυψη της σύνδεσης των ασθενειών με τις χρωμοσωμικές ανωμαλίες και για τη μετέπειτα αντίθεσή του στην προγεννητική διάγνωση και την άμβλωση.
Το 1958, ενώ δούλευε στο εργαστήριο του Raymond Turpin με τη Marthe Gautier, ο Λεζέν ανέφερε ότι είχε ανακαλύψει ότι το σύνδρομο Down προκλήθηκε από ένα επιπλέον αντίγραφο του χρωμοσώματος 21. Σύμφωνα με τα τετράδια εργαστηρίου του Lejeune, έκανε την παρατήρηση επιδεικνύοντας τη σύνδεση στις 22 Μαΐου 1958.
Η ανακάλυψη δημοσιεύτηκε από τη Γαλλική Ακαδημία Επιστημών με τον Λεζέν ως πρώτο συγγραφέα, τον Gautier ως δεύτερο συγγραφέα και τον Turpin ως τον ανώτερο συγγραφέα. Το 2009, η συν-συγγραφέας Gautier ισχυρίστηκε ότι η ανακάλυψη βασίστηκε σε δείγματα ιστού ινοβλαστών που είχε προετοιμάσει και παρατήρησε την απόκλιση στον αριθμό των χρωμοσωμάτων. Αυτή η ανακάλυψη ήταν η πρώτη φορά που ένα ελάττωμα στη διανοητική ανάπτυξη αποδείχθηκε ότι συνδέεται με χρωμοσωμικές ανωμαλίες.
Αν και οι ανακαλύψεις του Λεζέν άνοιξαν το δρόμο για νέα θεραπευτική έρευνα σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο οι αλλαγές στον αριθμό των αντιγράφων γονιδίων θα μπορούσαν να προκαλέσουν ασθένεια, οδήγησαν επίσης στην ανάπτυξη προγεννητικής διάγνωσης χρωμοσωμικών ανωμαλιών και ως εκ τούτου σε εκτρώσεις επηρεαζόμενων κυήσεων. Αυτό ήταν πολύ οδυνηρό για τον Λεζέν, έναν πιστό Καθολικό, και τον οδήγησε να ξεκινήσει τον αγώνα του για την καταπολέμηση των αμβλώσεων.
Ο Λεζέν αντιτάχθηκε στην άδεια χρήσης αντισύλληψης το 1967 για τις γυναίκες καθώς και στους νόμους Peyret το 1970 για να καταστήσει νόμιμη τη διακοπή της εγκυμοσύνης σε περίπτωση εμβρυϊκών ανωμαλιών. Αντιτάχθηκε επίσης στον νόμο περί πέπλου που επιτρέπει την εκούσια διακοπή της εγκυμοσύνης.
