Ο Ζιλ Μπορντέ (13 Ιουνίου 1870 – 6 Απριλίου 1961) ήταν Βέλγος ανοσολόγος και μικροβιολόγος. Το βακτηριακό γένος Bordetella πήρε το όνομά του. Το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής του απονεμήθηκε το 1919 για τις ανακαλύψεις του σχετικά με την ανοσία.
Ο Μπορντέ γεννήθηκε στο Soignies του Βελγίου. Αποφοίτησε ως Διδάκτωρ Ιατρικής από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών το 1892 και ξεκίνησε τη δουλειά του στο Ινστιτούτο Παστέρ στο Παρίσι το 1894, στο εργαστήριο του Elie Metchnikoff, ο οποίος μόλις είχε ανακαλύψει τη φαγοκυττάρωση των βακτηρίων από τα λευκά αιμοσφαίρια. Μια έκφραση των κυτταρικών ασυλία, ανοσία.
Το 1895 ο Μπορντέ ανακάλυψε ότι η βακτηριολυτική δράση του επίκτητου ειδικού αντισώματος ενισχύεται σημαντικά in vivo από την παρουσία εγγενών συστατικών ορού τα οποία ονόμασε αλεξίνη (αλλά τα οποία είναι τώρα γνωστά ως συμπλήρωμα). Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1899, περιέγραψε μια παρόμοια καταστροφική διαδικασία που περιλαμβάνει συμπλήρωμα, την «αιμόλυση», κατά την οποία ξένα ερυθρά αιμοσφαίρια σπάνε ή «λύονται» μετά από έκθεση σε ορό του ανοσοποιητικού.
Το 1900, άφησε το Παρίσι για να ιδρύσει το Ινστιτούτο Παστέρ στις Βρυξέλλες, αλλά συνέχισε να εργάζεται εκτενώς στους μηχανισμούς που εμπλέκονται στη δράση του συμπληρώματος. Αυτές οι μελέτες έγιναν η βάση για μεθόδους δοκιμής στερέωσης συμπληρώματος που επέτρεψαν την ανάπτυξη ορολογικών δοκιμών για τη σύφιλη (συγκεκριμένα, η ανάπτυξη του τεστ Wassermann από τον August von Wassermann). Η ίδια τεχνική χρησιμοποιείται σήμερα στον ορολογικό έλεγχο για αμέτρητες άλλες ασθένειες.
Με τον Octave Gengou, απομόνωσε το Bordetella pertussis σε καθαρή καλλιέργεια το 1906 και το έβαλε ως την αιτία του κοκκύτη. Έγινε καθηγητής Βακτηριολογίας στο Université Libre de Bruxelles το 1907.
