Όλοι οι γάμοι δεν είναι ίδιοι. Άλλοι είναι ευτυχισμένοι κι άλλοι όχι. Άλλοι κρατάνε για πάντα και άλλοι για λίγο. Τώρα, μια νέα έρυνα Αμερικανών επιστημόνων δείχνει πως η επιτυχία και η μακροζωία ενός γάμου εξαρτάται από τα γονίδια του ζευγαριού.
Ερευνητές από την Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Yale στις Ηνωμένες Πολιτείες, μελέτησαν 178 παντρεμένα ζευγάρια, ηλικίας από 37 έως 90 ετών.
Η επικεφαλής της μελέτης Τζόαν Μόνιν και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν πως ο χρόνος τον οποίο θα μείνει κάποιος με τον σύζυγό του μπορεί να εξαρτάται και από το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την ορμόνη «οξυτοσίνη»… γνωστή και ως ορμόνη του έρωτα.
Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αν έστω ο ένας από τους δύο συζύγους έχει μια συγκεκριμένη μορφή του γονιδίου που σχετίζεται με την οξυτοσίνη, τότε το ζευγάρι έχει περισσότερες πιθανότητες μακροημέρευσης.
Η οξυτοσίνη είναι μια ορμόνη που παίζει σημαντικό ρόλο στην δημιουργία δεσμών και σε κοινωνικές διεργασίες όπως το δέσιμο με κάποιον άλλον, η δημιουργία εμπιστοσύνης και η διατήρηση των σχέσεων.
Όπως τόνισε η Μόνιν, «η μελέτη αυτή δείχνει ότι το πώς αισθανόμαστε στις πιο στενές μας σχέσεις δεν εξαρτάται μόνο από τις κοινές μας εμπειρίες ανά το χρόνο. Σε ένα γάμο, οι άνθρωποι επηρεάζονται επίσης από τα δικά τους γονίδια, αλλά και του συζύγου τους».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Γάμος: Όσοι παντρεύονται μικροί κοιμούνται καλύτερα όταν μεγαλώσουν
