ΑΡΘΟΥΡ ΚΟΡΝΜΠΕΡΓΚ

Arthur Kornberg
02-03-2021

Ο Άρθουρ Κόρνμπεργκ (3 Μαρτίου 1918 – 26 Οκτωβρίου 2007) ήταν Αμερικανός βιοχημικός που κέρδισε το Νόμπελ Ιατρικής το 1959 για την ανακάλυψή των μηχανισμών στη βιολογική σύνθεση του δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος (DNA), μαζί με Ισπανό βιοχημικό και γιατρό Severo Ochoa του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα ήταν στη βιοχημεία. Ιδιαίτερα στη χημεία των ενζύμων, στη σύνθεση δεοξυριβονουκλεϊκού οξέος (αντιγραφή DNA) και στη μελέτη των νουκλεϊκών οξέων που ελέγχουν την κληρονομικότητα σε ζώα, φυτά, βακτήρια και ιούς.

Το τάισμα των αρουραίων ήταν βαρετή δουλειά και ο Kornberg γοητεύτηκε από τα ένζυμα. Μεταγράφηκε στο εργαστήριο του Dr Severo Ochoa στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης το 1946 και παρακολούθησε καλοκαιρινά μαθήματα στο Πανεπιστήμιο Columbia για να καλύψει τα κενά στις γνώσεις του για την οργανική και φυσική χημεία, ενώ μαθαίνει τις τεχνικές καθαρισμού ενζύμων στην εργασία. Έγινε Επικεφαλής του Τμήματος Ενζύμων και Μεταβολισμού στο NIH από το 1947-1953, εργαζόμενος για την κατανόηση της παραγωγής ATP από το NAD και το NADP. Αυτό οδήγησε στην εργασία του για το πώς το DNA δημιουργείται από απλούστερα μόρια.

Ενώ εργαζόταν στο NIH, έκανε επίσης έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις (στο εργαστήριο των Carl Ferdinand Cori και Gerty Cori το 1947) και στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ (στο εργαστήριο του Horace Barker το 1951).

Το 1953 έγινε καθηγητής και επικεφαλής του Τμήματος Μικροβιολογίας του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις, μέχρι το 1959. Εκεί συνέχισε να πειραματίζεται με τα ένζυμα που δημιούργησαν το DNA. Το 1956 απομόνωσε το πρώτο ένζυμο πολυμερισμού του DNA, τώρα γνωστό ως DNA πολυμεράση Ι. Αυτό του χάρισε το βραβείο Νόμπελ το 1959.