Μπορεί όντως να … «μαλλιάσει» η γλώσσα μας;

28-04-2017

Όλοι γνωρίζουμε την φράση «μαλλιάζει η γλώσσα μου». Την χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να πούμε ότι έχουμε μιλήσει πάρα πολύ ή ότι έχουμε πει κάτι πάρα πολλές φορές. Γίνεται όμως να μαλλιάσει πραγματικά η γλώσσα μας; Σύμφωνα με τους επιστήμονες αυτή η έκφραση έχει και μια δόση αλήθειας..

Υπάρχει λοιπόν μια διαταραχή την οποία οι ειδικοί αποκαλούν τριχωτή γλώσσα και είναι πιο συχνή από όσο πιστεύαμε. Είναι όμως παροδική και αβλαβής. Σύμφωνα με την Αμερικανική Ακαδημία Στοματολογίας (AAOM), το 13% του γενικού πληθυσμού την παρουσιάζει κάποια στιγμή στη ζωή του. Μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Πιο συχνά όμως την συναντάμε στις ηλικίες μετά τα 50-60 έτη και είναι πιο διαδεδομένη στους άντρες.

Ο αναπληρωτής καθηγητής Στοματολογίας Δρ. Γιώργος Χ. Λάσκαρης, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Κλινικής Στοματολογίας, εξηγεί πως η τριχωτή γλώσσα είναι μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επιμήκυνση και πάχυνση των τριχοειδών θηλών που φυσιολογικά υπάρχουν στη ράχη της γλώσσας.

Τι την προκαλεί; Οι ειδικοί δεν ξέρουν ακόμα τι ακριβώς την προκαλεί. Για την εμφάνισή της παίζουν καθοριστικό ρόλο το έντονο ψυχικό στρες και παράγοντες όπως η κακή στοματική υγιεινή, το πολύ κάπνισμα, η τοπική παρατεταμένη χρήση φαρμακευτικών στοματοπλυμάτων, η χρόνια συστηματική λήψη φαρμάκων (λ.χ. αντιβιοτικά, αντικαταθλιπτικά, αντιεπιληπτικά), η ακτινοβολία στην περιοχή της κεφαλής κ.ά.

«Υπάρχει η εντύπωση στους περισσότερους ότι η γλώσσα “μαλλιάζει” όταν κάποιος είναι φλύαρος και μιλάει πολύ, αλλά αυτό δεν είναι σωστό» λέει ο δρ Λάσκαρης. «Η γλώσσα “μαλλιάζει” όταν κάποιος προσπαθεί να πείσει κάποιον και επανειλημμένα τον συμβουλεύει χωρίς να υπάρχει ανταπόκριση, οπότε αποκαμωμένος του λέει “μάλλιασε η γλώσσα μου να σ’ το λέω”, που σημαίνει ότι τελικά στενοχωριέται. Αυτό είναι σωστό γιατί πραγματικά η στενοχώρια και το ψυχικό στρες είναι οι κυριότερες αιτίες για την εμφάνιση της τριχωτής γλώσσας».

Αντιθέτως, είναι λανθασμένη η άποψη ότι ευθύνεται το στομάχι γι’ αυτή, διότι καμιά πάθηση του στομάχου και του γαστρεντερικού συστήματος δεν μπορεί να την προκαλέσει. Επομένως «δεν έχει νόημα όταν υπάρχει τριχωτή γλώσσα να κάνουμε εξετάσεις (κλινικές ή εργαστηριακές) για παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος» τονίζει ο ειδικός.

Η τριχωτή γλώσσα εκδηλώνεται με μεγάλη (0,5 έως 1 εκατοστό) επιμήκυνση και διόγκωση των τριχοειδών θηλών, που δημιουργούν ένα «χνούδι» στη ράχη της γλώσσας δίνοντας την εντύπωση ότι πρόκειται για τρίχες. Το χρώμα τις περισσότερες φορές είναι καστανόφαιο ή λευκόφαιο. Μερικές φορές όμως είναι μαύρο δίνοντας την εντύπωση ότι πρόκειται για πραγματικές τρίχες.

Το μαύρο χρώμα οφείλεται σε χρωστικές που παράγουν διάφορα μικρόβια και μύκητες που παγιδεύονται μεταξύ των τριχοειδών θηλών της γλώσσας, σε αυξημένη παραγωγή κεράτινης ή και ακόμη σε χρωστικές που υπάρχουν στις τροφές. «Μερικές φορές το μεγάλο μήκος των θηλών και το μαύρο χρώμα φοβίζουν πολύ τους ασθενείς, οι οποίοι νομίζουν ότι συμβαίνει κάτι πολύ σοβαρό» λέει ο Δρ. Λάσκαρης.

Οι πάσχοντες από τριχωτή γλώσσα συνήθως δεν αντιλαμβάνονται σωστά τις γεύσεις, έχουν την αίσθηση ξένου σώματος στο στόμα τους και πολύ συχνά ένα δυσάρεστο αίσθημα που προκαλείται από την επαφή των επιμηκυσμένων θηλών με τον ουρανίσκο, ιδιαίτερα κατά την κατάποση. Επιπλέον, συχνά υπάρχει κακοσμία και έντονη ανησυχία που επιδεινώνει την κατάσταση. Οι βλάβες είναι επίμονες και δεν υποχωρούν μόνες τους.

Η θεραπεία εστιάζεται στην καλή στοματική υγιεινή, στον εφησυχασμό του ασθενούς ότι πρόκειται για ακίνδυνη βλάβη και τέλος στην καταστροφή των επιμηκυσμένων τριχοειδών θηλών με διάφορα κερατολυτικά φάρμακα που εφαρμόζονται τοπικά από τον στοματολόγο με πολλή προσοχή, γιατί είναι πολύ καυστικά.

«Είναι μεγάλο λάθος η χορήγηση φαρμάκων συστηματικά, γιατί συνήθως επιδεινώνουν την κατάσταση» τονίζει ο ειδικός, προσθέτοντας πως επειδή υπάρχουν και άλλα στοματικά νοσήματα που προκαλούν παρόμοιες βλάβες με την τριχωτή γλώσσα (λ.χ. η επίχριστη γλώσσα που παρατηρείται όταν υπάρχει κάποιο εμπύρετο νόσημα και υποχωρεί γρήγορα, η καντιντίαση της γλώσσας, η τριχωτή λευκοπλακία, η μελανίζουσα ακάνθωση κ.λπ.) έχει μεγάλη σημασία να γίνεται σωστή διάγνωση και θεραπεία.

 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Δεν μπορείτε να σταματήσετε να ροχαλίζετε; Μπορεί να έχετε μεγάλη γλώσσα