Μικρή αύξηση κατά 1,22% παρουσίασε το σύνολο των καθαρών παροχών για την κοινωνική προστασία το 2021, ενώ το 2020 η αντίστοιχη αύξηση ήταν 5,43%. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛΣΤΑΤ, η έννοια των καθαρών παροχών στην Ελλάδα για τα έτη 2019-2021 αφορά σε έξι (6) από τις οκτώ (8) λειτουργίες, στις οποίες χωρίζονται οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας, καθώς οι παροχές που αφορούν στη λειτουργία της στέγασης διατίθενται μόνο σε είδος, ενώ οι παροχές για τον κοινωνικό αποκλεισμό που διατίθενται σε χρήμα δεν υπόκεινται σε φορολογία ή/και σε κοινωνικές εισφορές.
Από τη σύγκριση των δαπανών του έτους 2021 σε σχέση με τις αντίστοιχες του έτους 2020, προκύπτει ότι οι καθαρές δαπάνες αυξήθηκαν για το σύνολο των λειτουργιών κατά 1,22%, ωστόσο οι λειτουργίες του γήρατος και της ανεργίας παρουσίασαν μείωση κατά 0,97% και 20,11% αντίστοιχα. Κατά την αντίστοιχη σύγκριση των ετών 2020 προς 2019, οι συνολικές παροχές παρουσίασαν αύξηση 5,43%, ενώ οι παροχές για τη λειτουργία του γήρατος και τη λειτουργία της ανεργίας παρουσίασαν αύξηση κατά 5,51% και 39,97%, αντίστοιχα. Από τις υπόλοιπες λειτουργίες:
Ασθένεια: οι καθαρές δαπάνες το 2021 αυξήθηκαν κατά 6,71% σε σχέση με το 2020, ενώ το 2020 η αντίστοιχη αύξηση ήταν 3,37% σε σχέση με το 2019.
Αναπηρία: οι καθαρές δαπάνες το 2021 αυξήθηκαν κατά 0,65% σε σχέση με το 2020, ενώ το 2020 σημειώθηκε μείωση κατά 4,25% σε σχέση με το 2019.
Χηρεία: οι καθαρές δαπάνες το 2021 αυξήθηκαν κατά 5,21%, σε σχέση με το 2020, ενώ το 2020 η αντίστοιχη αύξηση ήταν 9,18% σε σχέση με το 2019.
Οικογένεια Τέκνα: οι καθαρές δαπάνες το 2021 αυξήθηκαν κατά 11,50%, σε σχέση με το 2020, ενώ το 2020 μειώθηκαν κατά 6,75% σε σχέση με το 2019.
Στέγαση: οι καθαρές δαπάνες (οι οποίες ταυτίζονται με τις μικτές) το 2021 παρουσίασαν αύξηση κατά 9,58%, σε σχέση με το 2020, ενώ το 2020 η αύξηση ανήλθε σε 0,52% σε σχέση με το 2019.
Κοινωνικός Αποκλεισμός: οι καθαρές δαπάνες (οι οποίες ταυτίζονται με τις μικτές) το 2021 παρουσίασαν αύξηση κατά 4,91%, σε σχέση με το 2020, ενώ το 2020 η αύξηση ήταν 0,96% σε σχέση με το 2019.
Συνολικά, για το έτος 2019,το 90,3% των κοινωνικών παροχών αποτελούσαν καθαρές κοινωνικές παροχές, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό αφορούσε σε κρατήσεις εισφορών ή/και φορολογίας. Το ποσοστό αυτό στο σύνολο των λειτουργιών, αυξήθηκε κατά το έτος 2020 σε 91,2% καιτο 2021 σε 91,4%. Το ποσοστό των καθαρών κοινωνικών παροχών σε σχέση με τις μικτές κοινωνικές παροχές, αυξήθηκε το 2021 σε σχέση με το 2020 στις λειτουργίες της ασθένειας, της χηρείας και της οικογένειας/τέκνα με τα ποσοστά να ανέρχονται σε 99,4%, 86,9% και 98,3% αντίστοιχα. Το 2020 σε σχέση με το 2019 όλες οι λειτουργίες πλην της ασθένειας, παρουσίασαν αύξηση. Η λειτουργία της ασθένειας είναι αυτή, που το ποσοστό των καθαρών κοινωνικών παροχών είναι σχεδόν ταυτόσημο με τις μικτές κοινωνικές παροχές, με ποσοστά 99,6%, 99,3% και 99,4% για τα έτη 2019, 2020 και 2021 αντίστοιχα. Η λειτουργία της χηρείας έχει το μικρότερο ποσοστό καθαρών κοινωνικών παροχών σε σχέση με τις μικτές κοινωνικές παροχές σε όλη τη τριετία 2019-2021, με ποσοστά 84,4%, 85,8% και 86,9% αντίστοιχα.
Το 2021, ποσοστό των συνολικών κοινωνικών παροχών που υπόκεινται σε φόρους ή/και εισφορές αποτελεί το 68,4%. Οι παροχές που χορηγούνται χωρίς εισοδηματικά κριτήρια, κατά 72,5% υπόκεινται σε φόρους ή/και εισφορές. Αντίθετα, για αυτές που η χορήγησή τους πραγματοποιείται βάσει εισοδηματικών κριτηρίων, το αντίστοιχο ποσοστό τους είναι 7,2%. Οι κοινωνικές παροχές των λειτουργιών της ασθένειας και της οικογένειας είναι αυτές με τα μικρότερα ποσοστά παροχών που υπόκεινται σε φόρους ή/και εισφορές, με ποσοστά 3,8% και 36,1%, αντίστοιχα. Αντίθετα, οι λειτουργίες της χηρείας και του γήρατος είναι αυτές με τα μεγαλύτερα ποσοστά παροχών που υπόκεινται σε φόρους ή/και εισφορές με ποσοστά 98,0% και 96,1% αντίστοιχα.
