Ακόμη και στην αυτοκτονία οδηγεί το άγχος! Ενδεικτικό είναι ότι ένας στους 20 υγιείς οπλίτες «είχε σκέψεις αυτοκτονίας» και «ευχήθηκε να πεθάνει». Την ίδια στιγμή, περισσότεροι από ένας στους 10 «είχαν την αίσθηση ότι δεν αξίζουν».
Τα παραπάνω στοιχεία προκύπτουν από μελέτη στην οποία συμμετείχαν 866 υγιή στελέχη και οπλίτες του στρατού και παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του 22ου Ψυχιατρικού Συνεδρίου. Το δείγμα συμπλήρωσε σε ανώνυμη βάση τυποποιημένο ερωτηματολόγιο που αξιολογεί συμπτώματα διαταραχών άγχους και κατάθλιψης, καθώς και σημεία αυτοκτονικότητας, τα οποία έχουν διάρκεια τουλάχιστον δύο μηνών σε κάποια περίοδο στη ζωή τους. Οι 798 (93 %) ήταν άνδρες και η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 29 έτη.
Όπως προκύπτει από την μελέτη:
– Το 12% του δείγματος απάντησε θετικά στην αναφορά «είχα την αίσθηση ότι δεν αξίζω», το 6 % στο «ευχήθηκα νε είχα πεθάνει», το 5,6% στο «είχα σκέψεις αυτοκτονίας» και το 2,8% στο «είχα επιχειρήσει να αυτοκτονήσω». Οι υψηλότερες συσχετίσεις των συμπτωμάτων άγχους και των υποκατηγοριών αυτοκτονικότητας ήταν στο «φόβο ότι θα τρελαθώ», στο «φόβο ότι θα πεθάνω», στο «αίσθημα πνιγμονής» και στο «αίσθηση απώλειας ελέγχου».
– Τις υψηλότερες συσχετίσεις για την πρόταση «είχα την αίσθηση ότι δεν αξίζω» είχαν τα συμπτώματα «απαισιοδοξία και απελπισία» και «ενοχές και τύψεις», για την πρόταση «ευχήθηκα να είχα πεθάνει», αλλά και για την πρόταση «είχα σκέψεις αυτοκτονίας», τα συμπτώματα «φόβος ότι θα τρελαθώ» και «φόβος ότι θα πεθάνω» και τέλος, για την πρόταση «είχα επιχειρήσει να αυτοκτονήσω», τα συμπτώματα «έκανα χρήση ναρκωτικών» και «είχα διακοπτόμενο ύπνο».
Σύμφωνα με τους μελετητές, τα ευρήματα της μελέτης υποδεικνύουν τη συσχέτιση ανάμεσα στα συμπτώματα άγχους και την αυτοκτονικότητα. Επιπλέον, από την παρούσα έρευνα οι μελετητές επισημαίνουν την ύπαρξη ιστορικού χρήσης ουσιών, αλλά και των διαταραχών του ύπνου, ως σημαντικούς τροποποιητικούς παράγοντες για απόπειρα αυτοκτονίας.
