Έρευνα: Γιατί μας έρχεται να … “ζουλήξουμε” ένα χαριτωμένο μωρό;

17-12-2018

Με το που θα δούμε ένα πολύ όμορφο μωράκι ή ακόμα κι ένα πολύ γλυκό και χαριτωμένο κουταβάκι θέλουμε αμέσως να το πάρουμε στα χέρια μας και να αρχίσουμε να το ζουλάμε. Γιατί όμως μας έρχεται αυτομάτως αυτή η τάση; Μια νέα έρευνα Αμερικανων επιστημόνων μας δίνει τώρα την απάντηση.

Ερευνητές από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια των Ηνωμένων Πολιτειών μέτρησαν πώς οι νευρώνες του εγκεφάλου ανταποκρίνονται στα εξωτερικά ερεθίσματα, όπως φωτογραφίες χαριτωμένων και μη μωρών και ζώων.
Στη συνέχεια, επιστράτευσαν 54 συμμετέχοντες ηλικίας από 18 έως 40 ετών, οι οποίοι φόρεσαν ειδικά καπέλα με ηλεκτρόδια και κοίταζαν φωτογραφίες, χωρισμένες σε 4 κατηγορίες: Χαριτωμένων μωρών, όχι τόσο χαριτωμένων μωρών, χαριτωμένων ζώων και όχι τόσο χαριτωμένων ζώων.
Μετά, απαντούσαν σε ερωτήσεις, κατά πόσο συμφωνούν, μια διαδικασία που ονομάζεται εκτίμηση, και πόση «χαριτωμένη επιθετικότητα» ένιωσαν. Ακόμη, μέτρησαν πόσο συγκλονισμένοι ένιωσαν και αν ήθελαν να φροντίσουν τα μωρά και τα ζώα.
Στο τέλος μέτρησαν την δραστηριότητα του εγκεφάλου πριν, κατά την διάρκεια και μετά τις φωτογραφίες.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Frontiers in Behavioral Neuroscience.
Η επικεφαλής της έρευνας και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν πως οι συμμετέχοντες είχαν δυνατότερα συναισθήματα εκτίμησης και «χαριτωμένης επιθετικότητας» στα πιο χαριτωμένα πρόσωπα.
Όπως φάνηκε από την μελέτη, η «χαριτωμένη επιθετικότητα» συνδέεται με νευρικούς μηχανισμούς της συναισθηματικής προεξοχής και την διαδικασία ανταμοιβής, που σημαίνει ότι τα συστήματα συναισθήματος και ανταμοιβής δουλεύουν όταν νιώθεις την ανάγκη να κρατήσεις σφιχτά ένα αξιαγάπητο κουτάβι.

«Πρόκειται για μια πολύπλοκη και πολύπλευρη συναισθηματική απόκριση που επιτρέπει να υπάρξει φροντίδα». Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώνουν την νευρολογική βάση της «χαριτωμένης επιθετικότητας».

«Υπήρξε μια δυνατή συσχέτιση ανάμεσα στις εκτιμήσεις της «χαριτωμένης επιθετικότητας» προς τα χαριτωμένα ζώα και την απόκριση ανταμοιβής στον εγκέφαλο προς αυτά. Επιβεβαιώνει την αρχική μας υπόθεση ότι το σύστημα ανταμοιβής εμπλέκεται στις εμπειρίες «χαριτωμένης επιθετικότητας» των ανθρώπων», αναφέρει η ίδια στο UC Riverside News.

Ακόμη, φαίνεται ότι υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στο πόση «χαριτωμένη επιθετικότητα» βιώνει κάποιος και πόσο επηρεασμένος νιώθει από αυτό.

«Οι άνθρωποι που τείνουν να βιώνουν το συναίσθημα του να μην «αντέχουν» πόσο γλυκό και αξιαγάπητο είναι κάτι, αυτοί είναι που βιώνουν την «χαριτωμένη επιθετικότητα». Η έρευνα υπογραμμίζει την ιδέα ότι η επιθετικότητα αυτή είναι ο τρόπος που εγκεφάλου να μας ηρεμήσει από το συναίσθημα που μας κατακλύζει».

Η μεσολάβηση αυτή αποτελεί εξελικτική προσαρμογή που εξασφαλίζει ότι οι άνθρωποι φροντίζουν τα πλάσματα που βρίσκουν χαριτωμένα.

Η «χαριτωμένη επιθετικότητα» λειτουργεί ως μηχανισμός που μας επιτρέπει να φροντίσουμε κάτι που στην αρχή θεωρούσαμε υπερβολικά χαριτωμένο.

Την επόμενη φορά που θα θες να ζουλήξεις ή να δαγκώνεις ένα χαριτωμένο ζωάκι ή μωράκι, θυμήσου ότι υπάρχει ένας σκοπός πίσω από αυτό που νιώθεις. Μέσα στον εγκέφαλό σου, η φύση σιγουρεύεται ότι θα το φροντίσεις όσο μπορείς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Εγκυμοσύνη: Κάντε σεξ δυο φορές για να αποκτήσετε μωρό