ΓΕΝΣ ΣΚΟΟΥ

Jens C. Skou
27-05-2021

Ο Γιενς Κρίστιαν Σκόου (8 Οκτωβρίου 1918 – 28 Μαΐου 2018) ήταν Δανός ιατρός τιμημένος με Βραβείο Νόμπελ Χημείας το 1997.

Ο Σκόου γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου του 1918 στην κωμόπολη Λέμβιγκ της δυτικής Δανίας. Ο πατέρας του, ο Μάγκνους Μαρτίνους Σκόου, ήταν πλούσιος έμπορος ξυλείας και κάρβουνου. Η μητέρα του, η Άνε-Μαργκρέτε Σκόου, ανέλαβε την επιχείρηση του συζύγου της μετά τον θάνατό του. Σε ηλικία 15 ετών ο Γιενς Σκόου μπήκε σε εσωτερικό σχολείο στο Χάσλεφ της Ζηλανδίας. Απεφοίτησε με πτυχίο ιατρικής από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης το 1944 και πήρε το διδακτορικό του το 1954. Το 1947 άρχισε να εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Ώρχους, όπου έγινε καθηγητής της βιοφυσικής το 1977.

Ο Σκόου είχε διακόψει για λίγα χρόνια την κλινική του εξάσκηση στις αρχές της δεκαετίας του 1950 προκειμένου να ερευνήσει τη δράση των τοπικών αναισθητικών φαρμάκων. Είχε ανακαλύψει ότι η αναισθητική δράση μιας ουσίας σχετιζόταν με την ικανότητά της να διαλύεται σε ένα στρώμα του λιπιδικού τμήματος της κυτταροπλασματικής μεμβράνης, όπου τα μόρια του αναισθητικού επηρέαζαν το άνοιγμα των διαύλων νατρίου, που ο Σκόου υπέθετε ότι ήταν πρωτεϊνικοί. Το αναισθητικό, σκέφθηκε ο Σκόου, θα επηρέαζε την κίνηση των ιόντων νατρίου και έτσι θα καθιστούσε τα νευρικά κύτταρα μη διεγέρσιμα, προκαλώντας αναισθησία.

Ο Σκόου υπέθεσε ότι και άλλοι τύποι πρωτεϊνών της κυτταρικής μεμβράνης θα μπορούσαν να επηρεάζονται από τοπικά αναισθητικά που διαλύονται στο λιπιδικό τμήμα της μεμβράνης. Είχε λοιπόν την ιδέα να ερευνήσει ένα ένζυμο που ήταν ενσωματωμένο στη μεμβράνη και να βρει αν οι ιδιότητές του επηρεάζονταν από τοπικά αναισθητικά. Ερεύνησε έτσι την ATPάση στα νεύρα του κάβουρα.

Το ένζυμο ήταν εκεί, αλλά η δραστηριότητά του κυμαινόταν πολύ και ο Σκόου χρειαζόταν ένα πολύ ενεργό ένζυμο για τις έρευνές του. Τελικώς κατάφερε να ανακαλύψει ότι η ATPάση ήταν ενεργότερη όταν την εξέθετε στον κατάλληλο συνδυασμό ιόντων νατρίου, καλίου και μαγνησίου. Μόνο τότε συνειδητοποίησε ότι αυτό το ένζυμο ίσως να σχετιζόταν με την ενεργό κίνηση του νατρίου και του καλίου δια της κυτταροπλασματικής μεμβράνης. Αυτή η δράση είχε υποτεθεί πολλά χρόνια νωρίτερα, ωστόσο ο μηχανισμός της ήταν άγνωστος.

Ο Σκόου δημοσίευσε τα ευρήματά του. Ωστόσο, στη δημοσίευσή του ήταν διστακτικός στο να ταυτίσει το ένζυμο με την ενεργό κίνηση των ιόντων, και έτσι παρέλειψε τον όρο «αντλία νατρίου-καλίου» από τον τίτλο της εργασίας του. Πράγματι, φαίνεται ότι μόνο βαθμιαία συνειδητοποίησε τη σημασία της ανακαλύψεώς του, συνεχίζοντας τη μελέτη των τοπικών αναισθητικών.

Το 1958 ο Σκόου πήγε σε ένα συνέδριο στη Βιέννη για να παρουσιάσει την εργασία του πάνω στη χολινεστεράση. Εκεί συνάντησε τον Ρόμπερτ Ποστ, που μελετούσε την άντληση νατρίου και καλίου σε ερυθρά αιμοσφαίρια. Ο Ποστ είχε πρόσφατα ανακαλύψει ότι τρία ιόντα νατρίου εξέρχονταν από το κύτταρο για κάθε δύο ιόντα καλίου που εισέρχονταν σε αυτό, ενώ στις έρευνές του είχε χρησιμοποιήσει μια ουσία γνωστή ως ουαμπαΐνη, η οποία είχε προσφάτως αποδειχθεί ότι ανέστελλε τη λειτουργία της κυτταρικής αντλίας.

Ο Ποστ δεν είχε διαβάσει τη δημοσίευση του Σκόου, αλλά συναρπάστηκε όταν ο Δανός τού είπε για τις έρευνές του επί της ATPάσης. Ο Ποστ τον ρώτησε αν η δράση του ενζύμου αυτού αναστελλόταν από την ουαμπαΐνη. Ο Σκόου δεν γνώριζε τότε ότι η ουαμπαΐνη ανέστελλε τη λειτουργία της αντλίας, αλλά τηλεφώνησε αμέσως στο εργαστήριό του και κανόνισε για τη διεξαγωγή του πειράματος. Η ουαμπαΐνη πράγματι ανέστελλε τη δράση του ενζύμου και έτσι αποδείχθηκε η σχέση ανάμεσα στο ένζυμο και στην αντλία νατρίου-καλίου.

Το 1997 ο Γιενς Κρίστιαν Σκόου μοιράστηκε το Βραβείο Νόμπελ Χημείας με τους Πωλ Μπογιέρ και Τζων Ε. Γουόκερ για την ανακάλυψη της Na+/K+-ATPάσης Αρχειοθετήθηκε 2008-05-16 στο Wayback Machine..

Απεβίωσε σε ηλικία 99 ετών στις 28 Μαΐου 2018.