Πολλοί γονείς είναι αυταρχικοί. Θέλουν να ελέγχουν την κάθε κίνηση του παιδιού τους και να έχουν τον απόλυτο έλεγχο κάθε πτυχής της ζωής τους. Βρετανοί επιστήμονες λένε τώρα πως αυτοί οι γονείς μεγαλώνουν δυστυχισμένους ανθρώπους.
Ερευνητές από το University College του Λονδίνου (UCL) έκαναν μελέτες σε σχεδόν 2.000 εθελοντές τους οποίους παρακολούθησαν από την εφηβεία έως την έβδομη δεκαετία της ζωής τους.
Στην ηλικία των 13-15 ετών και εν συνεχεία στα 30, τα 40 και στα 60 τους συμπλήρωσαν ειδικά ερωτηματολόγια για τον ψυχολογικό έλεγχο που τους ασκούσαν οι γονείς τους, αν δηλαδή τους άφηναν να παίρνουν μόνοι τους αποφάσεις, αν παραβίαζαν την ιδιωτικότητά τους και αν εμπόδιζαν την ανεξαρτησία τους.
Τους ρώτησαν επίσης για τον συμπεριφορικό έλεγχο που τους ασκούσαν οι γονείς τους, αν δηλαδή ήταν άτεγκτοι σε θέματα συμπεριφοράς των παιδιών ή ήταν πιο χαλαροί.
Τα αποτελέσματα της έρευνας, τα οποία δημοσιεύτηκαν Επιθεώρηση Θετικής Ψυχολογίας» (JPP), έδειξαν πως όσοι είχαν γονείς οι οποίοι παρενέβαιναν στην ιδιωτική τους ζωή όταν ήταν παιδιά, ήταν πιο δυστυχισμένοι όταν μεγάλωσαν.
Μάλιστα οι διαφορές που παρατηρήθηκαν είναι εφάμιλλες με εκείνες που αναμένονται σε άτομα τα οποία πολύ νωρίς στη ζωή τους έρχονται αντιμέτωπα με το πένθος.
Ο πατρικός έλεγχος κατά την παιδική ηλικία έμοιαζε να έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο στη ζωή τους. Αυτό όμως ίσχυε έως τα 40. Σε μεγαλύτερες ηλικίες ο έλεγχος της μητέρας ασκούσε την μεγαλύτερη επιρροή.
Όπως είπε η επικεφαλής της έρευνας, Μάι Στάφορντ τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν πως τα παιδιά που δεν έχουν αυταρχικούς γονείς «έχουν περισσότερες πιθανότητες να αποκτήσουν μαζί τους μία ασφαλή συναισθηματική σχέση που θα τους επιτρέψει να εξερευνήσουν τον κόσμο με ζεστασιά και ασφάλεια, καθώς και να δημιουργήσουν μεγαλώνοντας ανάλογες σχέσεις με άλλους ανθρώπους, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες ευτυχίας και ψυχικής ευεξίας».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
