Eλλείψεις που βάζουν σε κίνδυνο τις ζωές των νεογνών στις νεογνολογικές μονάδες της χώρας, αναφέρει ο πρόεδρος της ελληνικής νεογνολογικής εταιρείας κος Γαβριήλ Δημητρίου στο Healthview με αφορμή το πρόσφατο συνέδριο της Εταιρείας όπου συζητήθηκαν τα νεώτερα επιστημονικά δεδομένα που αφορούν στη φροντίδα των νεογνών. O κος Δημητρίου, καθηγητής νεογνολογίας και διευθυντής της μονάδας εντατικής νοσηλείας νεογνών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στην Πάτρα από τα 25 κρεβάτια εντατικής φροντίδας με απόφαση του ΔΣ μπορούν να λειτουργούν μόνο τα 15 αφού οι νοσηλεύτριες δεν επαρκούν.
“Θα πεθάνουν παιδιά, δε μπορείς να βάζεις μία νοσηλεύτρια να δουλεύει με 10-12 νεογνά” εξηγεί ο κος Δημητρίου και προσθέτει:
Παράδειγμα η ΜΕΝ Νεογνών του ΠΓΝΠάτρας. Για να λειτουργήσουν όλα τα κρεβάτια θα έπρεπε να είχαμε 22-23 νοσηλεύτριες και έχουμε μόνο 12-13. Θα έπρεπε να έχουμε 7 γιατρούς και έχουμε 4. Μας είπαν, ότι μάλλον θα μας στείλουν άλλο ένα γιατρό, αλλά και αυτό δεν είναι σίγουρο. Ζητούμε νοσηλεύτριες για την εντατική φροντίδα των νεογνών και ακόμα περιμένουμε.
Στην Ελλάδα το 10% των τοκετών είναι πρόωροι με 200 νεογνά να γεννιούνται με προβλήματα που μπορεί να οδηγήσουν σε εγκεφαλική παράλυση, καθώς και άλλα προβλήματα. Για κάποια από αυτά τα νεογνά δε μπορείς να κάνει τίποτε, αλλά η νεογνολογία έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που μπορείς να κάνεις σήμερα για τα περισσότερα πάρα πολλά. Καταλαβαίνετε πως θα ζήσουν αυτά τα παιδιά για τα επόμενα 30 ή 40 χρόνια; Τι ηθική επιβάρυνση είναι για την οικογένεια τους και τι οικονομικό κόστος για το δημόσιο σύστημα υγείας η διασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσης τους; Και όμως, εάν στελεχωθούν σωστά οι νεογνολογικές μονάδες, μπορείς να αποφύγεις τόσο την επιβάρυνση της υγείας των νεογνών και κατόπιν παιδιών, όσο και το κόστος και των οικογενειών και της Πολιτείας λέει ο κος Δημητρίου.
“Η δουλειά στις μονάδες είναι δύσκολη, λέει ο πρόεδρος της Ελληνικής Νεογνολογικής Εταιρείας και απαιτεί εγρήγορση σε 24ωρη βάση από όλο το προσωπικό που απασχολείται σε αυτές. Οι νέοι γιατροί φεύγουν στο εξωτερικό, και μένουμε με γιατρούς μεγάλους σε ηλικία που αναγκάζονται να εφημερεύουν στη μονάδα και να κάνουν 7-8 εφημερίες το μήνα”.
Στην ερώτηση του Healthview, για το εάν γνωρίζουμε ακριβώς ποιες είναι οι ελλείψεις σε όλη τη χώρα, ο κος Δημητρίου απαντά:
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 28 μονάδες νεογνολογικής φροντίδας, από τις οποίες οι 7-8 είναι ιδιωτικές. Δε γνωρίζουμε επακριβώς ποια είναι η κατάσταση σε κάθε μία από αυτές και κυρίως στις ιδιωτικές. Δεν υπάρχει εννιαιοποιημένο σύστημα παρακολούθησης με συνέπεια δεν γνωρίζουμε πως λειτουργεί η κάθε μονάδα.
Το 2005 που ήρθα από την Αγγλία η νεογνική θνησιμότητα ήταν αυξημένη όπως και η περιγεννετική, κυρίως στα πιο μικρά νεογνά όπως αυτά κάτω των 28 εβδομάδων και συχνά άκουγες σε περιφερικά νοσοκομεία «νεογνό 28 εβδομάδων (που είναι βιώσιμο!) έλεγαν άστο δε θα ζήσει…» τώρα έχουν βελτιωθεί τα πράγματα, αλλά και πάλι δεν ξέρουμε εάν εξακολουθεί να συμβαίνει και σε ποιο βαθμό. Βγαίνει βέβαια πιστοποιητικό γέννησης και θανάτου, όμως εμείς ζητάμε να αναγράφονται περισσότερα στοιχεία σε αυτά τα πιστοποιητικά κάτι που δε γίνεται όπως θα έπρεπε για να έχουμε μία πιο σωστή εικόνα.
Αυτή τη στιγμή λέει ο κος Δημητρίου, γίνεται μία προσπάθεια από τη Νεογνολογική Εταιρεία καταγραφής όλων των ελλείψεων στις μονάδες νεογνολογικής φροντίδας της χώρας. Όταν τα συγκεντρώσουμε όλα αυτά, θα θέλαμε μια συνάντηση με την ηγεσία του ΥΥΚΑ ώστε να εκθέσουμε τα προβλήματα και πως θα τα αντιμετωπίσουμε.
Επίσης υπάρχει και το πρόβλημα με το ΕΚΑΒ. Μεταφέρουν νεογνά στην επαρχία και στο ασθενοφόρο δεν υπάρχει νεογνολόγος, αλλά παιδίατροι, ακόμα και αγροτικοί ιατροί ή και μαίες. Η κατάσταση είναι τραγική! Προσπαθούμε να βρούμε ένα δίαυλο επικοινωνίας με το Υπουργείο, ώστε να βελτιώσουμε πολλά πράγματα και να συμβάλλουμε στην βελτίωση της παρέχομενης φροντίδας υγείας στον νεογνικό πληθυσμό.
«Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι επιτέλους, καταλήγει ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Νεογνολογίας, ότι φωνάζουμε (δικαίως) για κλίνες εντατικής φροντίδας ενηλίκων, αλλά θα πρέπει να φροντίσουμε και για αυτά τα νεογνά που έχουν όλη τη ζωή μπροστά τους, καθώς και για τις οικογένειες τους. Δεν υπάρχουν μόνο οι ΜΕΘ Ενηλίκων αλλά και των νεογνών, γιατί για να γίνεις παιδί και ενήλικος πρέπει πρώτα να είσαι νεογνό και μάλιστα υγιές»
