Τα περισσότερα παιδιά επινοούν φανταστικούς φίλους. Ρόλους τους οποίους επινοούν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού τους, ιδίως όταν παίζουν μόνα τους.
Έρευνες έχουν δείξει πως τα παιδιά που είχαν φανταστικούς φίλους ήταν πολύ πιο πιθανό να είναι πρωτότοκα είτε μοναχοπαίδια στην οικογένειά τους. Συνήθως, οι φανταστικοί αυτοί σύντροφοι εξαφανίζονται όταν τα παιδιά συναναστρέφονται τους συνομηλίκους τους.
Ο κλινικός ψυχολόγος Martin Manosevitz και οι συνεργάτες του μελέτησαν 221 παιδιά στο Texas των Ηνωμένων Πολιτειών. Διαπίστωσαν πως το 83% των παιδιών με φανταστικό φίλο, έπαιζαν με το φίλο αυτό στο σπίτι , ενώ μόνο το 16% έπαιζε με αυτό το φίλο και στο σχολείο.
Προκύπτει λοιπόν, σε συνδυασμό και με άλλες μελέτες, ότι τα παιδιά με φανταστικούς φίλους δεν είναι κοινωνικά απομονωμένα παιδιά. Έχουν φίλους, παίζουν μ’ αυτούς όσο θα περίμενε κανείς και γίνονται αποδεκτά από τους συμμαθητές τους όπως οποιοδήποτε άλλο παιδί.
Γιατί όμως τα παιδιά επινοούν φανταστικούς φίλους στο παιχνίδι τους; Μια πιθανή εξήγηση για το λόγο που κάποια παιδιά επινοούν φανταστικούς φίλους έχει να κάνει με τη θεμελιώδη ανθρώπινη επιθυμία για κοινωνικοποίηση.
Τα πρωτότοκα παιδιά και τα μοναχοπαίδια μπορεί να είναι πιθανότερο αν επινοούν έναν σύντροφο, λόγω του ότι δεν έχουν αδέλφια να παίξουν μαζί τους, ή απλώς επειδή έχουν στη διάθεσή τους περισσότερο χρόνο που περνούν μόνα τους, ώστε να παίζουν με έναν τέτοιο τρόπο.
Όταν οι κοινωνικές τους ανάγκες είναι καλυμμένες, όπως όταν βρίσκονται στο σχολείο, οι φανταστικοί φίλοι εμφανίζονται πολύ σπανιότερα.
Αυτή η εξήγηση φαίνεται πολύ πιθανή προκειμένου να καταλάβουμε τον λόγο για τον οποίο εμφανίζονται οι φανταστικοί φίλοι. Δεν έχει αποδειχτεί, όμως, ιδιαίτερα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Εγκυμοσύνη: Οι γυναίκες που χρησιμοποιούν πολύ το κινητό κάνουν παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς
Τα παιδιά δεν μπορούν να περάσουν τον δρόμο με ασφάλεια πριν τα 14
