Πιο αυστηρές οι προϋποθέσεις για την εξωσωματική γονιμοποίηση

26-12-2016

Αυστηρές προϋποθέσεις για ασφαλισμένους και γιατρούς, για την αποζημίωση και έγκριση εξωσωματικής γονιμοποίησης, θέτει ο ΕΟΠΥΥ. Σύμφωνα με διευκρινιστική εγκύκλιο – η οποία εστάλη πριν από λίγες ημέρες – προς τις μονάδες υγείας του ΕΟΠΥΥ και τις περιφερειακές διευθύνσεις, «το υπογόνιμο ζευγάρι μπορεί στη συνέχεια να προχωρήσει σε εξωσωματική γονιμοποίηση μέχρι τέσσερις φορές συνολικά και ανά τετράμηνο τουλάχιστον».

Παράλληλα, δεν επιτρέπει στους γιατρούς που συμμετέχουν στις Επιτροπές Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής να παραπέμπουν δικά τους περιστατικά στις επιτροπές που συμμετέχουν. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην εγκύκλιο: «Για λόγους ισότιμης  μεταχείρισης των ασφαλισμένων,  οι ιατροί των κατά τόπους Επιτροπών Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής του ΕΟΠΥΥ δεν μπορούν συγχρόνως να παραπέμπουν δικά τους περιστατικά στις Επιτροπές των οποίων είναι μέλη». Επιπρόσθετα, ο παραπέμπων ιατρός δύναται να είναι ιατρός Μονάδας Υγείας, ιατρός συμβεβλημένος ή πιστοποιημένος ή ιατρός Κρατικού Νοσοκομείου. Σημειώνεται ότι συνταγές θα εκδίδονται από τους θεράποντες ιατρούς μετά την έγκριση των αρμόδιων Επιτροπών, ενώ η αγωγή θα αναγράφεται και στο βιβλιάριο με εμφανώς πρωτότυπη σφραγίδα και υπογραφή. Στην εγκύκλιο παρέχονται διευκρινίσεις σχετικά με τις «διαδικασίες έγκρισης εξωσωματικής γονιμοποίησης, πρόκλησης ωοθυλακιορρηξίας και χoρήγησης γοναδοτροπινών σε άνδρες».

Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, προβλέπεται:  

– Σε περιπτώσεις εξωσωματικής γονιμοποίησης τα δύο σπερμοδιαγράμματα θα πρέπει να έχουν γίνει εντός χρονικού διαστήματος 12 μηνών.

– Ο  έλεγχος για τους ιούς της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV-1, HIV-2), ηπατίτιδας Β και C και σύφιλης (VDRL   ή  RPR)  που απαιτείται στην εξωσωματική αφορά τόσο στη σύζυγο όσο και στο σύζυγο/σύντροφο.

– Στην εξωσωματική γονιμοποίηση  απαιτείται ληξιαρχική πράξη γάμου τελευταίου εξαμήνου (και όχι πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης). Αν η υποβοήθηση αφορά άγαμη γυναίκα, η συναίνεση αυτής και, εφόσον συντρέχει περίπτωση ελεύθερης ένωσης, του άνδρα με τον οποίο συζεί παρέχεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο.  Σε περιπτώσεις αλλοδαπών – δικαιούχων, τα ανωτέρω έγγραφα, εάν είναι ξενόγλωσσα,  θα πρέπει να είναι επισήμως μεταφρασμένα.

– Στις προκλήσεις ωοθυλακιορρηξίας θα απαιτείται πλέον ληξιαρχική πράξη γάμου τελευταίου εξαμήνου  και σε περίπτωση άγαμης γυναίκας απλά η συναίνεση αυτής. Σε περίπτωση ελεύθερης ένωσης, η συναίνεση του άνδρα με τον οποίο συζεί παρέχεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο.

– Για τη χορήγηση γοναδοτροπινών σε άνδρες ο θεράπων ιατρός ειδικότητας θα πρέπει να αναφέρει στη γνωμάτευσή του την εβδομαδιαία δόση  και τη διάρκεια της θεραπείας, το δε σπερμοδιάγραμμα θα πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί το τελευταίο έτος.

– Οι υφιστάμενες Επιτροπές εξέτασης Εξωσωματικής γονιμοποίησης, πρόκλησης ωοθυλακιορρηξίας και χορήγησης γοναδοτροπινών σε άνδρες εξετάζουν όλα τα περιστατικά που προσέρχονται σε αυτές ανεξάρτητα από τον τόπο διαμονής των ασφαλισμένων καθώς, μέχρι σήμερα και έως ότου μειωθεί στο ελάχιστο η αναμονή, δεν έχουν τεθεί αντίστοιχες περιοχές ευθύνης.

– Η ωοθυλακιοτρόπος ορμόνη και η  ωχρινοτρόπος ορμόνη, σε σκευάσματα που περιέχονται από κοινού,  δεν  συνυπολογίζονται  μέχρι  τη συνολική δοσολογία των 5000 μονάδων γοναδοτροπινών (υπολογίζεται δηλαδή μόνο η ωοθυλακιοτρόπος ορμόνη).   

Εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις, κάθε γυναίκα δικαιούται να υποβληθεί σε τέσσερις (4) συνολικά προσπάθειες διέγερσης ωοθηκών ή και ενδομητρικής σπερματέγχυσης.  Εάν δεν υπάρξει θετική έκβαση, το υπογόνιμο ζευγάρι μπορεί στη συνέχεια να προχωρήσει σε εξωσωματική γονιμοποίηση  μέχρι τέσσερις φορές συνολικά και ανά τετράμηνο τουλάχιστον. Για τη διενέργεια εξωσωματικής μετά από πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας πρέπει να παρέλθουν τέσσερις μήνες. Μετά τη διενέργεια τεσσάρων προσπαθειών εξωσωματικής δεν εγκρίνονται προσπάθειες πρόκλησης ωοθυλακιορρηξίας/ σπερματέγχυσης. Παράλληλα, το αναφερόμενο όριο των τεσσάρων προσπαθειών ανά περίπτωση αφορά μόνο σε περιπτώσεις εξωσωματικής γονιμοποίησης ή πρόκλησης ωοθυλακιορρηξίας και όχι χορήγησης γοναδοτροπίνων σε άνδρες.