Η εφηβεία δεν χτυπά την πόρτα όλων των κοριτσιών στην ίδια ηλικία. Σε κάποιες περιπτώσεις η περίοδος ξεκινά πιο νωρίς. Τώρα, Βρετανοί επιστήμονες βρήκαν πως η πρώιμη εμμηναρχή αυξάνει τις πιθανότητες παχυσαρκίας στην ενήλικη ζωή.
Ερευνητές από το Κολεγίου Imperial του Λονδίνου στην Βρετανία εστίασαν σε γενετικές μεταλλάξεις ώστε να μελετήσουν την επίδραση της απαρχής της εφηβείας. Το δείγμα απαρτιζόταν από 182.416 γυναίκες στις οποίες εντοπίστηκαν 122 γενετικές μεταλλάξεις που σχετίστηκαν άμεσα με την απαρχή της εφηβείας.
Εν συνεχεία πήραν στοιχεία από την UK Biobank και μελέτησαν την επίδραση των γενετικών μεταλλάξεων που σχετίζονταν με την ηλικία της εμμηναρχής και τον ΔΜΣ, από μια δεύτερη ομάδα 80.465 γυναικών.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο International Journal of Obesity κι ενισχύουν την ήδη υπάρχουσα θεωρία ότι η απαρχή της εφηβείας επηρεάζει τον δείκτη μάζας της γυναίκας στην ενήλικη ζωή.
Παλαιότερες μελέτες είχαν αναδείξει τη σχέση παχυσαρκίας – εφηβείας, με το αυξημένο σωματικό βάρος των κοριτσιών να θεωρείται παράγοντας κινδύνου για την πρώιμη εμμηναρχή.
Αλλά οι μελέτες παρατήρησης είναι γνωστό ότι επηρεάζονται και από άλλες παραμέτρους, όπως, η εθνικότητα, το μορφωτικό επίπεδο, το εισόδημα και η διατροφή.
Ωστόσο, η νέα βρετανική μελέτη δείχνει ότι η πρώιμη εφηβεία από μόνη της είναι παράγοντας κινδύνου για αυξημένο σωματικό βάρος, με τα κορίτσια που έχουν σε μικρή ηλικία την πρώτη εμμηνορρυσία να είναι πιθανότερο να έχουν υψηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος.
Η ανάλυση έδειξε ότι όντως υπήρχε σχέση μεταξύ συγκεκριμένων μεταλλάξεων και ΔΜΣ, με τις γυναίκες φορείς των μεταλλάξεων που σχετίζονταν με την πρώιμη εμμηναρχή να έχουν και αυξημένο ΔΜΣ.
Ο συσχετισμός επαληθεύθηκε σε ένα τρίτο δείγμα 70.962 γυναικών.
«Μερικές από αυτές τις γενετικές μεταλλάξεις σχετίζονται με την πρώιμη εμμηναρχή και μερικές με την όψιμη. Και έτσι μπορέσαμε να μελετήσουμε τη σχέση της ηλικίας της εμμηναρχής με τον ΔΜΣ στην ενήλικη ζωή», εξηγεί ο Δρ Ντιπεντερ Γκιλλ, συγγραφέας της μελέτης και μέλος της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Κολεγίου Imperial.
Και προσθέτει ότι «δεν λέμε ότι πρόκειται για γενετική επίδραση, αλλά ότι μέσω των γενετικών αυτών μεταλλάξεων μπορούμε να δείξουμε ότι η επίδραση της πρώιμης εφηβείας χωρίς την επίδραση των εξωτερικών παραγόντων, όντως επιδρά στον ΔΜΣ κατά την ενήλικη ζωή».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Παχυσαρκία: Έχει σχέση με την εξυπνάδα;
