Ασφαλισμένη είχε υποβάλει το έτος 2015 αίτημα για βεβαίωση ασφαλιστικών εισφορών περιόδου 1988 – 1991, χρονική περίοδο απασχόλησης σε ΚΑΠΗ Δήμου, κατά την οποία περίοδο, εκ παραδρομής, και χωρίς υπαιτιότητά της, είχε ασφαλιστεί, όπως είχε συμβεί και σε άλλους υπαλλήλους ΝΠΔΔ ορισμένων Δήμων, εσφαλμένα στο Δημόσιο αντί στο τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.
Σημειώνεται ότι για την επανόρθωση της εσφαλμένης αυτής υπαγωγής στην ασφάλιση του δημοσίου, είχε προβλεφθεί με το άρθρο 12 του ν. 3232/2004, δυνατότητα αναδρομικής αναγνώρισης χρόνου ασφάλισης των μονίμων υπαλλήλων ΝΠΔΔ και εποπτευομένων από τους ΟΤΑ Α ́ βαθμού Συνδέσμων, οι οποίοι εκ παραδρομής είχαν ασφαλιστεί στο Δημόσιο αντί στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και είχε παραγραφεί το δικαίωμα του τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ για είσπραξη των εισφορών, δυνατότητα η οποία μετά από αλλεπάλληλες παρατάσεις, είχε λήξει στις 22.2.2012.
Όπως όμως υποστήριζε η αναφερόμενη, ουδέποτε είχε ενημερωθεί σχετικά από οποιονδήποτε, και κυρίως από την Υπηρεσία της, παρά μόνο το 2015 οπότε υπέβαλε αίτηση αναγνώρισης σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3232/2004. Η αίτησή της απορρίφθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής.
Για το ζήτημα αυτό ο Συνήγορος του Πολίτη με παρέμβασή του στην Διοικητική Επιτροπή της Τοπικής Διεύθυνσης e- ΕΦΚΑ, ενώπιον της οποίας εκκρεμούσε ένσταση της ενδιαφερόμενης μετά την αρνητική επί του αιτήματός της απάντηση που είχε λάβει από την Υπηρεσία, πρότεινε να εξεταστεί η δυνατότητα λόγω των ιδιαιτεροτήτων της υπόθεσης, (διακύβευση σοβαρότατων ασφαλιστικών / συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, έλλειψη ενημέρωσης η οποία είχε σαν αποτέλεσμα την μη αξιοποίηση εκ μέρους της εργαζόμενης της δυνατότητας αναγνώρισης του επίδικου χρόνου, συγγνωστή πλάνη περί τα πραγματικά δεδομένα), να γίνει δεκτό το αίτημα της αναγνώρισης της επίμαχης περιόδου σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.3232/2004.
Η Διοικητική Επιτροπή απέρριψε την ένσταση και η αναφερόμενη ακολούθως προσέφυγε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης.
Το Δικαστήριο με Απόφασή του τον Απρίλιο 2023, (ΔΠρΘεσ 1596/2023), θεωρώντας μεταξύ άλλων και ότι η ασφαλισμένη είχε προβεί «με την αναμενόμενη επιμέλεια σε όλες τις ενδεδειγμένες ενέργειες για την εξακρίβωση του κενού ασφάλισης και την συνταξιοδότησή της» αναγνώρισε ότι «η προσφεύγουσα δικαιούται να εξαγοράσει κατά τους όρους του άρθρου 12 παρ. 3 του ν. 3232/2004 τις χρονικές περιόδους απασχόλησης από το 1988 έως το 1991 για τις οποίες εκ παραδρομής υπήχθη στην ασφάλισης του δημοσίου αντί του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ακυρώνοντας έτσι την Απόφαση της ΤΔΕ και δεχόμενο την προσφυγή.
