Όταν το παιδί φτάνει τριών, ετών οι γονείς έχουν ένα μεγάλο προβληματισμό. Να κρατήσουν το παιδί κι άλλο στο σπίτι ή να το στείλουν σε κάποιο παιδικό σταθμό; Αρκετοί θεωρούν πως δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να είναι το παιδί μαζί τους στο δικό του περιβάλλον. Κι όμως! Νέα έρευνα Γάλλων επιστημόνων δείχνει πως είναι χειρότερη συμπεριφορά έχουν τα μικρά παιδιά που μένουν σπίτι με τους παππούδες ή τους γονείς, συγκριτικά με εκείνα που φοιτούν στον βρεφονηπιακό σταθμό.
Πρόκειται για γαλλική μελέτη EDEN, που πραγματοποιήθηκε στο Νανσί και στο Πουατιέ σε δείγμα 1.428 παιδιών και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όσα φοιτούσαν σε βρεφονηπιακό σταθμό είχαν καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες, καλύτερες σχέσεις με τους συνομηλίκους τους αλλά και γενικότερα καλύτερη συμπεριφορά, ειδικά αν είχαν παρακολουθήσει τη σχολική εκπαίδευση για ένα ή και περισσότερο έτος.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι η ένταξη από νωρίς στη σχολική εκπαίδευση έχει πλεονεκτήματα για την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.
Έτσι οι Γάλλοι ερευνητές αξιολόγησαν τη ψυχική ανάπτυξη των παιδιών από τη γέννησή τους έως και την ηλικία των οκτώ ετών, μέσω ενός ερωτηματολογίου που απάντησαν οι γονείς όταν τα παιδιά ήταν τριών, 5,5 και οκτώ ετών.
Στο ερωτηματολόγιου περιλαμβάνονταν αναφορές για συμπεριφορικά και συναισθηματικά προβλήματα, όπως οι δυσκολίες να κάνει το παιδί φίλους, υπερδραστηριότητα ή έλλειψη προσοχής, και κοινωνικές δεξιότητες.
Όταν τα παιδιά ήταν τεσσάρων, οκτώ και 12 μηνών και πάλι όταν ήταν τριών ετών, οι γονείς ερωτήθηκαν για το είδος της φροντίδας που τους παρείχαν μέχρι την ηλικία των τριών ετών: βρεφονηπιακός σταθμός, φύλαξη από εξειδικευμένο προσωπικό, φροντίδα από μέλος της οικογένειας ή φίλους.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Journal of Epidemiology and Community Health.
Το 44,5% των παιδιών είχε φροντίδα από παιδοκόμο, ένα στα τέσσερα πήγαινε σε βρεφονηπιακό σταθμό και το σχεδόν το ένα τρίτο είχε τη φροντίδα της οικογένειας ή φίλων.
Συνολικά, το 15,5% των παιδιών είχε μονίμως υψηλά ποσοστά προβλημάτων συμπεριφοράς, μόλις πάνω από 15% ήταν υπερδραστήρια ή είχαν χαμηλά ποσοστά εστίασης προσοχής, το 16% είχε συναισθηματικά θέματα και το 7% δυσκολευόταν να κάνει φίλους, ενώ το 13% είχε πτωχές κοινωνικές δεξιότητες.
Η ανάλυση των στοιχείων περαιτέρω έδειξε ότι συγκριτικά με τα παιδιά που έμεναν σπίτι με παππούδες ή φίλους ή γονείς, αυτά που φρόντιζαν παιδοκόμοι ή φοιτούσαν σε βρεφονηπιακό σταθμό ήταν λιγότερο πιθανό να έχουν συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα και ήταν εξίσου πιθανό να έχουν καλύτερες κοινωνικές δεξιότητες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Ηλεκτρονικά παιχνίδια: Κάνουν τα παιδιά επιθετικά
Θηλασμός: Οι γυναίκες που θηλάζουν αποκτούν περισσότερα παιδιά
