Τέλος για συνδικαλιστές το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας

26-12-2016

Κανονικά θα χορηγείται, τουλάχιστον έως το τέλος του 2017, το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας σε δημοσίους υπαλλήλους που τελούν σε νόμιμη άδεια, με εξαίρεση αυτούς που είναι σε συνδικαλιστική άδεια. 

Το επίδομα είχε «κοπεί» με νόμο (4354/2015) από τις αρχές του έτους προκαλώντας την έντονη αντίδραση των εργαζομένων. Μάλιστα ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός είχε δεσμευθεί από το βήμα της Βουλής ότι θα πάρει πίσω για τους υγειονομικούς τη συγκεκριμένη περικοπή ενώ με εγκύκλιο (22/2/2016) καλούσε τις αρμόδιες υπηρεσίες να αναστείλουν την εφαρμογή διάταξης του νόμου 4354/2016 ως προς το επίδομα, «ενόψει επικείμενης νομοθετικής ρύθμισης». 

Το ύψος του επιδόματος είναι, ανάλογα με την «κατηγορία» εργαζομένων, 150 ευρώ, 70 ευρώ ή 35 ευρώ μηνιαίως, μεικτά. Ειδικά, το προσωπικό των νοσοκομείων (νοσηλευτές, προσωπικό εργαστηρίων, εστίασης, ιματισμού, απασχολούμενοι σε ακτινολογικούς θαλάμους, διασώστες ΕΚΑΒ, θαλαμηπόλοι ψυχιατρικών νοσοκομείων και κλινικών) ανήκει στις δύο πρώτες κατηγορίες. 

Πλέον, με τροπολογία στο νομοσχέδιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς – ψηφίστηκε την περασμένη Πέμπτη- διατηρείται η καταβολή του επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας στις περιπτώσεις της χορήγησης των νομίμων θεσμοθετημένων αδειών (εκπαιδευτική, μητρότητας, ανατροφής παιδιού, αναρρωτική άδεια), «εκτός από τις περιπτώσεις πλήρους απαλλαγής από τα καθήκοντα ή την εργασία τους για συνδικαλιστικούς λόγους». 

Ωστόσο, διατηρείται η επιφύλαξη του νομοθέτη για την επικείμενη ευθυγράμμιση του καθεστώτος χορήγησης του επιδόματος με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή νομοθεσία, έως τις 31/12/2017, γεγονός που αφήνει ολάνοιχτο το παράθυρο για την πλήρη κατάργησή του από το 2018, όπως άλλωστε φέρεται να είναι και η δέσμευση της κυβέρνησης προς τους δανειστές. 

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας, με τη συγκεκριμένη διάταξη «διασφαλίζεται ο κοινωνικός χαρακτήρας της επιδοματικής πολιτικής», και τονίζεται ότι οι άδειες έχουν χορηγηθεί προκειμένου η πολιτεία να ανταποκριθεί στις βασικές της υποχρεώσεις, όπως η αναγκαία ανάπαυση των υπαλλήλων, η προστασία της μητρότητας, της οικογένειας, οι ανάγκες επανεκπαίδευσης των υπαλλήλων, κ.ά., και η θέσπισή τους δεν μπορεί να συνεπάγεται αρνητική επίπτωση στις αποδοχές του υπαλλήλου.